Laura smit

Vandaag heb ik een dienst op de huisartsenpraktijk,  Arnold is op mijn spreekuur om zijn bloeddruk te laten meten, hij slikt bloeddrukverlagende medicatie en moet zijn bloeddruk elke maand bij ons laten controleren. Vandaag is die enorm hoog! Ik schrik er enorm van en kijk in de agenda of de huisarts hem vandaag nog tussendoor kan zien, Het is zo'n dag zelfs alle spoedplekken vol lijken, dan maar kijken bij de Arts in opleiding tot huisarts, yes die heeft gelukkig nog plek.Ik zie dat ze nu vrij is en vraag Arnold even te wachten in de behandelruimte. Ik loop snel naar de HAIO, en vertel haar dat ik Arnold in de behandelkamer heb met een bloeddruk van 220 over 160, en vraag haar mee te kijken of er veranderingen moeten worden doorgevoerd in de medicatie, Ze gaat zich inlezen en vraagt mij Arnold naar haar door te sturen. Ik loop terug naar de behandelkamer, Waar Arnold bekend al een week of misschien wel iets langer geen medicatie meer te slikken, hij was vergeten waar ze lagen. grr...

Administratie het meest vreselijke van het vak, maar het moet gebeuren, vaak doe ik het tijdens een rustige dienst. Ook mijn collega Joost is zijn administratie aan het doen. Ik ben bijna klaar als ik hoor "Hallo? is er iemand?" ik schuif mijn stoel naar achteren en loop naar de deur.  "Hoi ik ben Laura, wat kan ik voor je doen?" Een jongeman staat voor me en zegt ik heb een wondje waar ik een pleister voor nodig heb, ik ben trouwens Jan" Ik vraag hem is de wond groot of klein? Hij laat een wond zien en ik kijk in een gapend gat. ik slik even, dit is geen wondje hier is professionele hulp nodig. Ik vraag hem wat is er gebeurd? Het zegt oh ik ben neergestoken. Ik kijk mijn collega Joost aan en zeg wil jij bellen? Hij vraagt A1 of A2 ? Ik zeg doe maar A1.  Want ondertussen zie ik ook dat het hele overhemd van Jan onder het bloed zit helaas zag ik dat niet direct want het is de achterkant van zijn  shirt. Ik laat hem op zijn buik liggen trek handschoenen aan en kn...

Vandaag sta ik op met een beetje hoofdpijn, helaas kan ik niet blijven liggen want ik heb een EHBO-dienst. na een paar koppen koffie gaat het gelukkig beter. Ik ga op pad en kom bij mijn dienst aan. Ik wordt gebeld mijn collega is later, officieel mag dat niet want volgens de veldnorm evenementenzorg moet je altijd met twee personen zijn. Het is niet anders.  Ik start de post op, Lampen aan, apparatuur aan, fris laken op de behandeltafel, vlag buiten zetten, administratie doen, rapportage van de dienst ervoor lezen, aanrijroute van de ambulance bepalen, inloggen op de portofoon, ook de beveiliging komt binnen met deze mannen werk ik wekelijks wel een keer samen dus er wordt even een knuffel gegeven en dan is het maar weer tijd voor koffie. We kletsen even bij en spreken af wanneer ze ons direct mee willen naar een beveiligingsmelding. Ze gaan op pad voor hun eerste rondje over het evenemententerrein.  Ik app mijn collega waar ze blijft en krijg terug dat ze er met twintig minu...

Vandaag heb ik een EHBO-dienst samen met mijn altijd vrolijke collega Rob, We hebben altijd de grootste lol samen en vullen elkaar goed aan, als ik de communicatie doe met een slachtoffer dan weet hij al hoe ik een wond wil verbinden of wat ik nodig heb aan materialen en terwijl ik dan mijn handschoenen aantrek heeft hij de materialen al klaar liggen.  Handig om zo goed op elkaar ingespeeld te zijn, zeker tijdens een enorm drukke dienst als vandaag na inmiddels 21 slachtoffers gezien te hebben haalt Rob even wat te eten voor ons en ik neem net een hapje van mijn heerlijke nog warme kipburger als we een melding via de portofoon krijgen van de beveiliging.  Een flauwgevallen dame verder op het evenemententerrein. ik zeg tegen Rob dat ik wel ga kijken en dat hij eerst zijn frietje en burger maar op moet eten dan eet van ons tenminste nog warm. hij vind het een goed plan. Ik trek een setje handschoenen uit de doos en ga richting slachtoffer. De beveiliging vangt me op en geeft een...

De reanimatie. piep piep piep mijn pager gaat, ik zit gezellig met een collega te praten op een feestje als ik een reanimatieoproep krijg via hartveilig. Ik verslik me in mijn drinken als ik het adres zie! Dat is hier verdorie beneden. We vliegen beide de trap af en staan als eerste hulpverleners in de garagebox waar net een oudere dame gevonden is door een buurvrouw. we trekken haar uit de box op de parkeerplaats zodat we kunnen starten met reanimeren.  Ik trek mijn sleutelbos uit mijn broekzak en gooi hem naar mijn collega. ze begrijpt meteen dat ze de 'Kiss of live*' van mijn sleutelbos moet pakken terwijl ik begin met de thoraxcompressie's (hartmassage) maakt ze de kiss of live klaar voor gebruik. bij 26 begin ik hardop mee te tellen zesentwintig, zevenentwintig, achtentwintig, negenentwintig, dertig. Direct nadat ik dertig zeg geeft mijn collega twee beademingen, direct daarna ga ik weer door met de hartmassage. achter me hoor ik gestommel, er sluiten nog twee burgerhu...

Mw de Vries komt op het assistenten spreekuur, ze zegt gelijk noem mij maar Eva, ik antwoord dan ben ik Laura voor jou. Ze komt voor een uitstrijkje ze zegt tegen me Laura ik weet niet of het me lukt te ontspannen ik heb gister een reanimatie van een kind gedaan in het zwembad en ze heeft het niet gered.  Ik zie dat ze ligt te trillen en overweeg het uitstrijkje een andere keer te maken, ik vertel haar mijn overweging en ze zegt nee maak hem nu maar anders blijf ik hier ook tegen op zien. Ik vertel haar dat ik even ga overleggen met de arts. Toevallig zie ik dat Alida vrij is, ik loop naar haar spreekkamer en vertel over Eva, ze zegt durf je het aan of zal ik hem maken, ik zeg nee ik maak hem wel maar ik zou graag hebben dat je even met haar praat over de ervaring die ze had en of een een rustgevend middel gewenst is of eventueel ondersteuning van de POH-GGZ, Alida knikt en we lopen samen naar de behandelruimte. Eva ik heb onze vrouwelijke arts meegenomen terwijl ik het uitstrijkje...