Jan

Administratie het meest vreselijke van het vak, maar het moet gebeuren, vaak doe ik het tijdens een rustige dienst. Ook mijn collega Joost is zijn administratie aan het doen. Ik ben bijna klaar als ik hoor "Hallo? is er iemand?" ik schuif mijn stoel naar achteren en loop naar de deur. 

"Hoi ik ben Laura, wat kan ik voor je doen?" Een jongeman staat voor me en zegt ik heb een wondje waar ik een pleister voor nodig heb, ik ben trouwens Jan" Ik vraag hem is de wond groot of klein? Hij laat een wond zien en ik kijk in een gapend gat. ik slik even, dit is geen wondje hier is professionele hulp nodig. Ik vraag hem wat is er gebeurd? Het zegt oh ik ben neergestoken. Ik kijk mijn collega Joost aan en zeg wil jij bellen? Hij vraagt A1 of A2 ? Ik zeg doe maar A1. 

Want ondertussen zie ik ook dat het hele overhemd van Jan onder het bloed zit helaas zag ik dat niet direct want het is de achterkant van zijn  shirt. Ik laat hem op zijn buik liggen trek handschoenen aan en knip zonder twijfel zijn overhemd kapot. Joost is ondertussen met de meldkamer in gesprek via zijn oortje en geeft mij een stapel gazen aan om druk uit te oefenen, Helaas zit de messteek op een plek die ik niet kan verbinden namelijk tussen de schouderbladen dus met een stapel gazen en mijn handen oefen ik druk uit. ik duw de wond als het ware dicht en doe een schietgebedje dat de ambulance opschiet want deze Jan verliest aardig wat bloed. Ik stel hem vragen om te zorgen dat hij alert en bij bewustzijn blijft. 

Joost communiceert met de beveiliging dat we een messteek hebben en dat de ambulance direct toegang krijgt tot het terrein om naar de EHBO-post te rijden. De beveiliging komt direct richting post en gooit de toegangshekken naast de post open en terwijl andere beveiligers de ambulance opwachten maken de beveiligers ruimte zodat we zo ons slachtoffer direct kunnen overdragen aan de professionals. 

Jan wordt wat suffer en ik krijg kramp in mijn handen als we de sirene horen die de komst van de ambulance aankondigt, Joost vraagt of hij mijn positie moet overnemen maar ik geef aan dat dit niet hoeft maar dat ik graag nog wat gazen heb en of hij de bebloede gazen kan aanpakken. Zo snel als Joost kan trekt hij handschoenen aan en geeft me een stapel gazen en pakt de bebloede weg. Hij wil ze weggooien maar ik zeg doe nog maar even niet de ambulancemedewerkers willen ze misschien nog even zien. 

Als de ambulanceverpleegkundige binnen stapt ziet ze me staan en roept naar haar collega gelijk brancard klaarmaken, die word een scoop en go. ze hoort mijn verhaal en zegt in prik nog even een infuus en dan nemen we hem gelijk mee. In kritieke toestand gaat Jan mee. 

Ondertussen zit ik onder het bloed en vraag Joost me even te helpen met schoonmaken want allemachtig wat zit ik eronder. hij trekt opnieuw handschoenen aan en helpt me even met mijn handschoenen uitdoen en gooit alles wat onder het bloed zit weg of in de was en maakt de behandeltafel schoon en zegt tegen me er liggen reserve uniformen in de trolley, als jij een ander shirt aantrekt dan gooi ik een schoon laken over de behandeltafel en dweil ik het bloed even op. 

Daarna komen de jongens van de beveiliging even binnen en doen we koffie. Even bijkomen!