Bart
Bart is een tweejarig jochie wat erg bang is voor de dokter en ook voor mij! Hij gilt al in de wachtkamer. We weten waarom hij zo bang is hij heeft namelijk de vorige keer een spuitje gekregen (verdoving voor de hechtingen) Bart probeert dan ook weg te komen zo gauw hij een mogelijkheid ziet probeert hij dan ook naar buiten te vluchten. Helaas voor hem heb ik het in de gaten en til hem op. Hij gilt het nog even uit, maar zodra hij merkt dat het geen zin heeft gaat het gegil over in zacht gesnik. "Bart toch je hoeft niet bang voor me te zijn, ik ga je helemaal geen pijn doen vandaag" "echt niet?" Ik vertel hem nee kom maar snel op de stoel zitten (we zijn inmiddels in de behandelkamer beland, moeder houdt zich op de achtergrond) dan laat ik je zien wat we doen. IK haal snel de hechtingen uit zijn voet. Bart kijkt vreemd "het kietelt" en ik glimlach Ja het kietelt...